پاسخ به سوال حافظان
سوال: در هنگام حفظ کردن اگر صدای خودم را نشنوم نمی توانم حفظ کنم، برخلاف برخی دوستان که بدون صدا و به اصطلاح در دل خود آیات را می خوانند و حفظ می کنند، آیا این مسئله اشکالی به حساب می آید؟
اگر هنگام حفظ کردن و مرور محفوظات، شخص به گونه ای بخواند که صدای خود را نیز بشنود، علاوه بر حافظه تصویری، حافظه شنوایی او هم درگیر کار حفظ شده و حفظ او از اتقان بیشتری برخوردار خواهد شد پس این که شما مجبور هستید تا باصدای بلند بخوانید نه تنها عیبی نیست بلکه یک حسن برای حافظ محسوب می شود، فقط در این زمینه متوجه باشید که با صدایی آرام و آهسته مانند خواندن نمازصبح یا مغرب که مرد باید نمازش را با صدا بخواند، این گونه تلاوت کنید تا تارهای صوتی و حنجره شما زود خسته نشود و در مورد کسانی که آهسته به حفظ و مرور می پردازند به طوری که صدایشان جهر ندارد مانند خواندن نماز ظهر یا فقط در ذهن خود مرور می کنند، توصیه می کنیم، برای بهره مندی بیشتر و تقویت حفظ خود، با صدایی متوسط و آرام که گوششان هم بشنود، تلاوت کنند، این کار علاوه بر تقویت حافظه شنوایی به تقویت تجوید و ترتیل هم کمک خواهد کرد.
چرا که کسی که بسیار آهسته یا در ذهنش می خواند، چندان توجهی به تجوید و ترتیل ندارد، برعکس آن که با صدا می خواند، به این سمت سوق پیدا می کند که زیباتر تلاوت کند.
