مثل شیر مادر!

شیر مادر برای بچه تا یک زمانی سودمند است و زمینه ی رشد و استعداد او را فراهم می کند، ولی از یک زمانی به بعد باید او را از شیر گرفت و گرنه زیانبار است و آثار معکوس دارد. این را مادرها خوب میفهمند، اما بچه ها نه! و برای همین هم شیون و فریاد می کنند، ولی مادرها با وجود اینکه کانون مهر و محبت اند، به فریاد و نالهی آنها اهمیت نمی دهند.

خداوند هم نسبت به ما همینطور است. نعمتهایی مثل سلامت و آرامش به ما می دهد، که تا یک زمانی برای ما خوب و مایه سعادت است؛ ولی از یک مقطعی به بعد زیانبار و خطرناک است، از اینرو آنها را از ما می گیرد. ولی یادمان باشد؛ می گیرد تا بیشتر بدهد. همانطور که یک مادرغذایی به نام شیر را می گیرد تا سفره ای از غذاهای متنوع پیش روی فرزند خود بگشاید.