فطر؛ عیدی برای آمرزیدگان
در روایتى است از سُوید بن غَفَله - که از دوستان امیرالمؤمنین است و درباره‌ى او این‌طور گفته‌اند که از نزدیکان امیرالمؤمنین بوده است - که مى‌گوید: روز عید فطر در خانه‌ى امیرالمؤمنین بر او وارد شدم.در مقابل او سفره ای گسترده شده بود و حضرت مشغول غذا خوردن بودند.غذاى بسیار متواضعانه‌اى در مقابل حضرت گذاشته شده بود. غذایى که در حداقل امکان براى کسى تهیه مى‌شود؛ غذاى کاملاً فقیرانه.عرض کردم یا امیرالمؤمنین! شما روز عید چنین غذاى کم‌اهمیت و کم‌ارزشى مى‌خورید؟ معمول این است که در روزهاى عید، مردم بهترین غذاهاى خود را مى‌خورند؛ شما به این غذا اکتفا کردید؟ فرمود امروز، روز عید است؛ اما براى کسانى که مورد مغفرت الهى قرار گرفته باشند. یعنى عید بودنِ امروز به خوردن غذاهاى رنگین و دل‌خوش کردن به شادى‌هاى کودکانه نیست؛ این عید واقعى است براى کسانى که بتوانند و توانسته باشند مغفرت الهى را براى خودشان تحصیل کنند. در یک جمله‌ى دیگر امیرالمؤمنین فرمود: عید فطر، عید است براى کسى که خدا روزه‌ى او را مورد قبول قرار دهد و نماز و عبادت او را مورد شکر و سپاس خود قرار دهد.آن روزى که من و شما این توفیق را پیدا کنیم که هیچ معصیتى از ما سر نزند، روز عید و شادمانى است ...
طاعات قبول