وقتی ماشینت جوش می آورد، حرکت نمی کنی بلکه کنار می زنی و می ایستی وگرنه ممکن است آتش بگیرد. خودت هم همینطور؛
یعنی وقتی جوش می آوری، عصبی و عصبانی می شوی، تخته گاز نرو! بزن کنار! ساکت باش! و هیچ نگو! وگرنه آسیب می بینی.
این نسخه شفا بخش پیامبر بزرگوار(ص) است که فرمود:
« اذا غَضِبتَ فَاسکُت »
هرگاه عصبانی شدی سکوت کن.
حجه الاسلام رنجبر
منزل یکی از محترمین تهران بودم، پسرش از منافقین فراری بود. پدر، عالمی وارسته و پسر، منافقی فراری!؛ درباره اینکه چطور شد پسرش این گونه شد، گفت: به تربیت پسرم نرسیدم. از صبح زود تا آخر شب اینجا و آنجا سخنرانی و برنامه های علمی و تحقیقی داشتم، ولی از فرزندم غافل شدم. الآن چوبش را می خورم. همه اعضای خانواده در این غم می سوزیم که چرا باید جوانی از خانواده ما به این راه کشیده شود.
الآن می فهمم که علی بن ابی طالب(ع) که فرمود: هرکس بچه ای دارد، باید بچه شود یعنی چه. یعنی پدرها باید در خانه ژِست پدری را کنار بگذارند و با بچه ها همبازی و همراز شوند.
برجام، به عنوان یک تجربه، بی نتیجه بودن مذاکره با امریکایی ها، بدعهدی آنها و ضرورت بی اعتمادی به وعده های امریکا را بار دیگر ثابت کرد و نشان داد راه پیشرفت کشور و بهبود وضع زندگی مردم، توجه به داخل است نه دشمنانی که مدام در منطقه و جهان در حال مانع تراشی برای ایران هستند.
مگر بنا نبود تحریم های ظالمانه رفع شود تا در زندگی مردم اثر بگذارد آیا پس از ۶ ماه هیچ تأثیر ملموسی در زندگی مردم دیده می شود؟ اگر نقض عهد امریکایی ها نبود آیا دولت نمی توانست در این مدت کارهای فراوانی انجام دهد؟
رهبر انقلاب با استناد به سخنان مسئولانی که قبل از اجرای برجام می گفتند پس از اجرای تعهدات ایران، تحریم ها یکباره برداشته می شود افزودند: اما اکنون، بحث رفع تدریجی تحریم ها مطرح می شود، چرا؟
آنها می گویند بیایید در مسائل منطقه هم مذاکره کنیم، اما تجربه برجام به ما می گوید این کار سمّی مهلک است و در هیچ مسئله ای نمی توان به حرفهای امریکایی ها اعتماد کرد.
مرحوم کلینی(رضوان الله علیه) در روایتی نقل می کند که در عصر امام صادق (ع)دو گروه با هم مشغول جنگ بودند.
شیعه ای حضور امام صادق(ع) آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! اینها هر دو اهل باطل اند و خرید و فروش سلاح هم الآن سودآور است ما به اینها اسلحه بفروشیم یا نفروشیم؟ حضرت با یک جمله کوتاه سه مطلب فرمودند: «بعهما ما یَکنُّهُما» بله بفروشید (یک) به هر دو گروه بفروشید (دو) اما فقط سلاح دفاعی بفروشید (سه).
یعنی شمشیر، نیزه، دشنه و خنجر نفروشید بلکه خُود و سپر و چکمه و اینها که سلاح دفاعی است بفروشید. این دین اسلام است که نمی گذارد کشتن و خونریزی رواج پیدا کند، لذا این می شود دین، این می شود رئیس مذهب و این دین جلوی خونریزی را می گیرد.
این حرف جهانی است.
سالها پیش پروفسور حسابی برای رفع شبهات علمی نزد انیشتین دانشمند بزرگ می‌رود، انیشتین از او می‌پرسد که چرا این همه راه را از وطنت تا اینجا پیمودی؟ حسابی می‌گوید: سوالاتی داشتم که می‌خواستم از شما بپرسم. انیشتین در جواب حسابی می‌گوید: شما کسی را در دینتان دارید که در پنج سالگی شبهات بطلمیوس دانشمند بزرگ غربی را حل کرده است، بعد برای جواب سوالات نزد من آمدی؟!!
پروفسور حسابی می‌پرسد که این شخص کیست که انیشتین جواب می‌دهد، امام صادق(ع).
شهرت علمی آن حضرت جهانی است.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم بهاری
در اقتصاد مقاومتی باید یک کاری کنیم که چندمنظوره باشد.
مثلاً می‌خواهیم لباس بخریم. اگر لباس طوسی خریدیم، این لباس طوسی را هم میشود محرم پوشید، هم میشود در عزا پوشید، هم میشود روز خنده پوشید. طوسی است دیگر به همه‌ی رنگ‌ها می‌خورد. اما اگر لباس سفید باشد، روز عاشورا نمی‌شود پوشید. اگر لباس سیاه بود، عید نوروز نمی‌شود پوشید.
لیوانی که حضرت یوسف داشت، هم با آن آب می‌خورد، «جَعَلَ
السِّقایَةَ فِی رَحْلِ أَخِیه» یعنی این لیوان آب خوری را در خورجین برادرها
قرار داد. اسمش را سقایه گذاشته، یعنی ظرف آب! از آنجایی که می‌گوید:
برادرها لیوان گمشده است، نمی‌گویند: ظرف آب خوری گم شده است. می‌گوید: «قالُوا
نَفْقِدُ صُواعَ الْمَلِک» (یوسف/72) «صُواعَ» صاع یعنی کیل! مثل لیتر! پیداست از
این هم آب می‌خوردند و هم لیتر بوده است.
خود خدا کارهایش را چند منظوره کرده است. یک شکاف در صورت گذاشته است،
ببینید چقدر از این شکاف کار می‌کشد. با همین شکاف سینه‌ی مادر را می‌مکیم. با
همین شکاف سخنرانی می‌کنیم. با همین شکاف اکسیژن می‌گیریم. با همین شکاف کربن پس
می‌دهیم. با همین شکاف می‌بوسیم. با همین شکاف فوت می‌کنیم، با همین شکاف سوت می‌زنیم. حالا اگر دست مهندس‌های امروز می‌دادیم چه می‌کردند؟ یک لوله کشی می‌کردند، برای خروج کربن. از آن طرف یک لوله فرو می‌کردند، ورود اکسیژن. یک
دکمه برای چشیدن، مکیدن، بوسیدن، کله‌ی ما را پر از دودکش و لوله می‌کردند.
سالن درست می‌کنیم به اسم آمفی تئاتر، کجش میکنند. می‌گوییم: چرا کج است؟ می‌گوید: آمفی تئاتر است. می گوییم: خوب صافش کن.اگر این سالن صاف باشد، میشود میز پینگ پونگ هم در آن گذاشت. میشود در آن عزاداری کرد. میشود در آن مهمانی گرفت، سفره انداخت. میشود اگر خوابگاه کم آمد بگوییم: بروید در سالن بخوابید. چرا برای سالی پنج جلسه یک سالن میلیاردی می‌سازیم.
ما باید نفتمان خشک بشود، در قحطی بیفتیم، همه‌ی دنیا ما را تحریم کنند، تا بجنبیم و بیدار شویم. با این وضع موجود که نفت بفروش و پولش را بخور، حال کار نداریم. دیپلممان بی‌مهارت، لیسانسمان بی‌مهارت، مصرف زیاد، کار هیچی!!
یک کسی می‌گفت: من مسافرت را خیلی دوست دارم، گفتند: چطور؟ گفت: نمازش نصفه است، خوراکش دوبله، کار هیچی!
حاج آقا قرائتی
تاج پادشاهی به واسطه آموزش قرآن به فرزندان
قَالَ رَسُولَ اللَّهِ :
«هیچ فردی نیست که به فرزندش قرآن را بیاموزد، مگر اینکه خداوند در روز قیامت تاج پادشاهی بر سرش گذارد و لباس‌های فاخری به او بپوشاند که مردم هرگز مثل آن را ندیده‌اند.»
📚وسائل الشیعة، ج6، ص 168
الاکلنگ دو طرف دارد. یک طرف یکی نشسته است که خود را پایین می کشد تا طرف مقابل بالا برود؛ آنگاه طرف مقابل هم
متقابلاً چنین رفتاری خواهد کرد. یعنی هر کدام تلاش می کنند تا دیگری را بالا ببرند، و اینجاست که بازی معنا پیدا می کند و
لذتبخش می شود.
می خواهم بگویم زندگی همچنین وضعیتی دارد. چه یک زن و شوهر، چه دو تا رفیق چه دو تا همکار، اگر هر کدام تلاش کند
دیگری رشد و ارتقاء پیدا کند، آن دیگری هم همین کوشش را خواهد کرد؛ یعنی احترام احترام می آورد، همانطور که بی حرمتیهم بی حرمتی به دنبال خواهد داشت.
حجه الاسلام رنجبر
در کلاس های درس استاد، خانم های دانشجو با دامن، جوراب، یقه های بسته و روسری های مناسب، حاضر می شدند. شهید دکتر مصطفی چمران که دانشجوی ایشان در دانشکده فنی بود، می گفت که دانشجوهای پسر هم خودشان را مقید به پوشیدن کت در کلاس آقای دکتر حسابی کرده بودند، به طوری که اگر دانشجویی کت نداشت، برای ساعتی، آن را قرض می گرفت.
در ماه مبارک رمضان، کلاس های درس دانشگاه را نیم ساعت قبل از اذان مغرب، تعطیل می کرد تا دانشجویانش بر سر سفره افطاری که آقای دکتر تدارک دیده بود، حاضر شوند. پس از افطار هم تا نزدیکی های سحر، با دانشجویانش در آزمایشگاه، کار می کردند. به کسانی هم که تا سحر می ماندند، تعدادی مغز بادام به عنوان سحری می داد.
آیت الله بهجت به زیارت حرم مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) اصرار داشتند و می فرمودند: «اهل تهران اگر هفته ای یک مرتبه به زیارت ایشان نروند، جفا کرده اند.»
حاج شیخ علی بهجت فومنی، فرزند مرحوم آیت الله بهجت در خاطره ای از پدر بزرگوارشان فرمودند: ایشان وقتی می خواستند به حرم حضرت رضا علیه السلام مشرف شوند و نیز در بازگشت از حرم مطهر رضوی، اصرار داشتند از سر راه باید حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برویم.
یکبار اتفاق افتاد که ما در راه بازگشت از مشهد نزدیک ساعت ۱۲ شب به تهران رسیدیم، نیمه شب بود در حرم بسته بود ولی ایشان فرمودند: « اثاث را می گذاریم پشت درحرم، همین جا می مانیم تا در حرم باز شود»، ایشان پشت در حرم می ماندند و می گفتند: « به هر نحوی هست نباید محروم شویم».
نان سنگک تا خمیر و خام است، به سنگها حتی به ریزترین آنها می چسبد، اما همین که پخته شد، خیلی راحت از همه آنها جداخواهد شد.
انسان هم همینطور است؛ تا خام است، دلبسته و وابسته است، اما همین که پخته شد، خیلی راحت از این چیزهایی که به آنها وابسته و دلبسته است، دل برمی کند.
اصحاب سیدالشهدا(ع) بر اثر آتش عشق اباعبدالله(ع) پخته شده بودند، لذا خیلی راحت از این دلبستگیها، و از عزیزترین کسان و بستگان خود گذشتند.
وقتی هم که تهدید شدند که خانه هاشان را خراب خواهند کرد، خیلی سریع و صریح آدرس و نشانی خود را به تیرها بستند و به وسیله کمانها به سوی آنها پرتاب کردند، چون هیچ دلبسته نبودند.
امیرمؤمنان(ع) فرمود: هرگاه در امری که برایت پیش آمده نیازمند مشورت بودی ابتدا با جوانان مشورت کن، زیرا آنان تیزهوش‌ترند و سریع‌تر حدس می‌زنند. سپس آن را به اندیشه پیران و بزرگان واگذار تا فرجام آن را شناسایی و انتخاب نیکو کنند، زیرا تجربه آنان بیشتر است.
مفاتیح الحیات
رهبر معظم انقلاب:
ده، دوازده سال کشمکش با جمهورى اسلامى، نتیجه[اش] این شد که این شش قدرت، امروز ناچار شدند که گردش چند هزار سانتریفیوژ را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى این صنعت را در کشور تحمّل کنند؛ ناچار شدند ادامه‌ى تحقیقات و توسعه‌ى این صنعت را تحمّل کنند. تحقیق و توسعه‌ى صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ گردش صنعت هسته‌اى ادامه خواهد یافت؛ این چیزى است که آنها سالها تلاش کردند، [ولى] امروز روى کاغذ آوردند و امضا دارند میکنند که حرفى ندارند. این معنایش چیست جز اقتدار جمهوری اسلامی ایران؟
دیر کرده بود...
ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺩﯾﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺪ.
ﻧﮕﺮﺍﻧﺶ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ.
ﺩﯾﺪﻧﺪ ﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺳﻮﺍﺭ ﮐﻮﻟﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﻘﺶ ﺷﺘﺮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯼ می کند
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻌﯿﺪ ﺍﺳﺖ ؟؟ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﯾﺮ شد. ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﭽﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺷﺘﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﮔﺮﺩﻭ ﻋﻮﺽ می کنی.
ﺑﭽﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮔﻔﺖ...
ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﻭﯾﺪ ﮔﺮﺩﻭ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﺮﯾﺪ
ﮐﻮﺩﮎ می خندید، ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﻢ...
