گریه یا خنده

 حضرت یحیی (ع) اهل خوف بودند و همیشه گریه می‌کردند و هیچوقت نمی‌خندیدند. در همان زمان حضرت عیسی پیغمبر اولوالعزم بودند، هم می‌خندیدند و هم گریه می‌کردند. 
حضرت عیسی(ع) اینقدر به خدا خوش بین بودند که همیشه لبخند بر لب داشتند. 

بین این دو حضرت مناظره شد. حضرت عیسی به حضرت یحیی گفت: مگر شما از رحمت حق مأیوس هستی که دائم گریه می‌کنی و حالات خوف در شما هست؟ حضرت یحیی به حضرت عیسی فرمود: مگر به شما چک آزادی دادند و از مکر خدا امن هستی. شاید خدا به عمل شما ایراد بگیرد. 
حضرت عیسی و یحیی نزد خدا رفتند و گفتند: خدایا تو حکم کن. ما به نتیجه نرسیدیم. خطاب شد، هردو خوب است. هردو را دوست دارم. کدامیک را بیشتر دوست دارم؟ فرمود: محبوب‌ترین شما کسی است که متبسم و خندان است. یعنی به جایش می‌خندد و به جایش گریه می‌کند و خوش بینی او نسبت به من بیشتر است. چون حضرت امیر فرمودند: خوف خودش را می‌بیند. ولی امید و رجا بزرگی خدا را می‌بیند.

حضرت امیر فرمودند: رجا قویتر از خوف است. خیلی‌ها با رجا بیشتر حرکت می‌کنند. خیلی‌ها هم با خوف حرکت می‌کنند.

حاج آقا فرحزاد